Beste jij die dit leest,
ADHD roept vaak een heel ander beeld op dan de werkelijkheid. Veel mensen denken aan druk gedrag of een onrustig kind dat niet kan stilzitten. Maar ADHD is zoveel meer, en vaak veel onzichtbaarder. Daarom schrijf ik deze brief. Niet om een excuus te geven, maar om duidelijk te maken wat er écht achter schuilgaat.
Wat ADHD níet is
- Het betekent niet dat ik lui of dom ben. Integendeel: mijn hoofd staat altijd “aan”. Wat jij ziet als uitstelgedrag is vaak vechten tegen mijn eigen brein.
- Het betekent niet dat ik geen discipline heb. Wat voor jou simpel lijkt; een mailtje sturen, de was opvouwen, op tijd beginnen – kost mij soms een gevecht met executieve functies. Dat is geen onwil, maar onmacht.
- Het betekent niet dat ik niet wil luisteren. Soms dwaalt mijn aandacht af, niet omdat jij onbelangrijk bent, maar omdat mijn brein voortdurend prikkels oppikt en verspringt.
- ADHD is geen hype, geen excuus en ook niet iets dat je “eruit groeit”. Het is hoe mijn hersenen werken, en dat gaat niet weg.
Wat ADHD wél betekent
- ADHD betekent dat mijn aandacht alle kanten op kan vliegen. Het voelt alsof er 100 tabbladen tegelijk openstaan en er steeds eentje met herrie begint te spelen.
- Mijn executieve functies – de regelaars van mijn brein – werken anders. Plannen, organiseren, starten en stoppen, tijd inschatten: dat zijn geen simpele knopjes die ik altijd kan indrukken. Wat jou misschien “makkelijk” lijkt, is voor mij soms een muur.
- RSD (Rejection Sensitive Dysphoria) betekent dat afwijzing of kritiek niet alleen vervelend voelt, maar snoeihard binnenkomt. Eén opmerking kan dagen door mijn hoofd spoken. Niet omdat ik overdrijf, maar omdat mijn brein pijn en afwijzing intenser registreert.
- ADHD is óók creativiteit, vindingrijkheid, humor, energie, hyperfocus. Als ik ergens volledig in duik, kan ik bergen werk verzetten en verbanden leggen die anderen niet zien.
Waarom dit belangrijk is
Van buiten zie je vaak alleen het gedrag. Dan lijk ik chaotisch, vergeetachtig of impulsief. Maar van binnen gaat er een constante strijd gaande om mijn aandacht, mijn emoties en mijn energie te sturen.
Het is vermoeiend als anderen dat verwarren met “niet je best doen”. Geloof me: ik doe vaak drie keer zoveel moeite om mee te kunnen draaien, en toch lijkt het voor buitenstaanders alsof ik achterloop.
De diagnose helpt om dat patroon te begrijpen. Het geeft taal voor dingen die anders verkeerd worden uitgelegd, en voorkomt dat ik mezelf steeds opnieuw neerhaal als “te lui” of “te slordig”.
Iedereen is uniek
Niet iedereen met ADHD is hetzelfde. Sommigen zijn druk en extravert, anderen stil en dromerig. Deze brief geeft alleen een kader. Het belangrijkste blijft: vraag hoe het voor míj werkt, of voor degene die je voor je hebt.
Tot slot
Ik ben niet “te veel”. Ik ben niet “te weinig”. Ik ben iemand met een brein dat anders werkt. Dat brengt uitdagingen, maar ook kwaliteiten.
Wat jij kunt doen, is kiezen: zie je alleen de chaos en de fouten, of zie je óók de creativiteit, de drive en de mens erachter?
Dat verschil maakt voor mij alles uit.
