Toen ik begin 2025 de cursus Werken met eigen ervaringen volgde, werd ik gevraagd mijn herstelverhaal te vertellen. Het dwong me om opnieuw stil te staan bij de weg die ik had afgelegd; de jaren van overleven, de diagnoses die laat kwamen, en de tijdlijn die ik ooit samen met mijn ambulant begeleider maakte om alles te kunnen begrijpen.
Aanvankelijk wilde ik die tijdlijn gewoon omzetten in tekst. Voor mezelf, om woorden te geven aan een proces dat vaak groter leek dan ikzelf. Maar terwijl ik schreef, merkte ik dat niet elk detail hoefde. Er waren momenten die eruit sprongen, gebeurtenissen die mijn leven tekenden en mij tot wie ik nu ben hebben gevormd.
Steeds vaker gebeurde het ook dat ik tijdens de lotgenotenavonden van Neurodivers Denken iets over mijn verleden vertelde, en telkens zag ik de herkenning in de ogen van anderen. Dat raakte me. Het besef groeide: dit verhaal is niet alleen van mij.
Wat begon als een persoonlijk schrijfproces, veranderde langzaam in een boek. Een boek dat niet alleen mijn stem draagt, maar ook bedoeld is om anderen herkenning, troost en misschien een beetje hoop te geven.
Waarom ik dit boek schreef
Jarenlang probeerde ik mee te draaien in een wereld die niet voor mij gemaakt leek. Ik deed wat er van me verwacht werd, paste me aan en zette een masker op. Van binnen voelde ik me leeg, eenzaam en onbegrepen. Het leek alsof er nooit echt ruimte was voor wie ik werkelijk was.
Toen ik op latere leeftijd de diagnoses autisme en ADHD kreeg, viel er veel op zijn plek. Tegelijkertijd zag ik hoe diep de sporen waren die jarenlang overleven en emotionele verwaarlozing hadden achtergelaten. Maskers geven misschien even houvast, maar ze laten ook littekens achter.
Dit boek is mijn manier om die stille verhalen toch een stem te geven. Schrijven werd voor mij niet alleen een vorm van verwerken, maar ook een manier om eindelijk zichtbaar te maken wat jarenlang onzichtbaar bleef. Het is een manier om te zeggen: dit ben ik, dit is gebeurd, en dit verdient gehoord te worden.
Met dit boek in mijn handen – en straks misschien ook in die van jou – voelt het alsof er iets teruggegeven wordt. Aan mezelf, maar ook aan iedereen die ooit hetzelfde gevoel had: dat je te veel bent, of juist niet genoeg. Want uiteindelijk is het mijn wens dat niemand zich nog zo onzichtbaar hoeft te voelen als ik me ooit voelde.
Waar gaat het boek over?
Tussen mensen, maar alleen neemt je mee in mijn persoonlijke reis. Het is geen theoretisch boek of handleiding, maar een eerlijk ervaringsverhaal. Ik schrijf rauw en openhartig over opgroeien met emotionele verwaarlozing, het gevoel er nooit helemaal bij te horen en het eindeloze maskeren om maar te kunnen passen.
Het boek laat zien wat overprikkeling en constante aanpassing met je doen, hoe je langzaam jezelf kunt kwijtraken, en hoe zwaar het is om steeds weer opnieuw te moeten opstaan. Maar het vertelt ook over de momenten van helderheid, de mensen en plekken die houvast gaven, en de kleine vonkjes hoop die me telkens weer vooruit duwden.
Dit verhaal gaat over pijn en gemis, maar net zo goed over veerkracht en de zoektocht naar een plek waar je wél mag bestaan zoals je bent.
Het is geschreven voor iedereen die zichzelf herkent in die eenzaamheid en vermoeidheid. Voor mensen met autisme en/of ADHD die pas later in hun leven antwoorden vonden. Maar ook voor naasten en professionals die willen begrijpen wat er achter een glimlach of masker verborgen kan liggen.
Wat ik hoop dat dit boek brengt
Ik heb dit boek niet geschreven om mijn verleden eindeloos te blijven herhalen, maar omdat ik geloof dat verhalen kracht hebben. Dat ze kunnen verbinden, spiegelen en soms ook een stukje heling kunnen geven.
Ik hoop dat Tussen mensen, maar alleen je laat voelen dat je niet de enige bent. Dat het woorden geeft aan gevoelens die vaak verborgen blijven, en dat het misschien net die zin of dat fragment bevat waarin jij jezelf herkent.
Voor sommigen zal het boek herkenning en troost brengen: het besef dat je niet gek bent, niet lui, niet zwak – maar dat je jarenlang hebt geprobeerd te overleven in een wereld die je niet altijd begreep. Voor anderen kan het een uitnodiging zijn om met mildere ogen naar zichzelf te kijken, of om iemand in hun omgeving beter te begrijpen.
Mijn wens is dat dit boek ruimte schept. Ruimte om te voelen wat er gevoeld mag worden, ruimte om maskers af te zetten, en ruimte om te ontdekken dat kwetsbaarheid niet hetzelfde is als zwakte.
Misschien herken jij jezelf in mijn verhaal, misschien helpt het je iemand anders beter te begrijpen – hoe dan ook hoop ik dat je voelt dat je niet alleen bent.
Bestellen
Wil je mijn boek lezen? Je kunt Tussen mensen, maar alleen bestellen via de webshop van Neurodivers Denken.
Prijs: € 15,-
Verzending: binnen 3-5 werkdagen.
De opbrengsten van dit boek ondersteunen de initiatieven van Neurodivers Denken, zodat die ruimte er ook buiten de pagina’s kan zijn – tijdens gesprekken, ontmoetingen en lotgenotenavonden.
